انواع ریدایرکت ها یکی از مباحث جالب در حوزه‌ی دیجیتال مارکتینگ است که کمک می‌کنند تا در صورت تغییر دامنه یا آدرس صفحات سایت، کاربر به آدرس جدید هدایت شود. از طریق ریدایرکت در صورتی که کاربری به url قدیمی مراجعه کند به url جدید هدایت شده و با خطای 404 مواجه نمی‌شود. برای آشنایی بیشتر با این مبحث در ادامه‌ی مقاله با ما همراه باشید.
ریدایرکت چیست و چه کاربردی دارد؟
ریدایرکت به معنای هدایت دوباره است و هدف آن تغییر مسیر کاربر و هدایت آن به آدرس جدید است. این انتقال می‌تواند از دامنه‌ای به دامنه‌ی دیگر یا از صفحه‌ای به صفحه‌ی دیگر صورت پذیرد. این مبحث را می‌توان در دو دسته خلاصه کرد:
- تغییر مسیرهای سرور
- تغییر مسیرهای کاربر
در واقع اهمیت ریدایرکت زمانی مشخص می‌گردد که مجبور به تغییر دامنه یا آدرس سایت باشید. در این صورت هم ارزش و اعتبار سایت قبلی خود را حفظ کرده‌اید، هم کاربرها را در آدرس جدید خواهید داشت.
دلایل استفاده از ریدایرکت به شرح زیر است:
- انتقال دامنه قدیمی به دامنه جدید
- داشتن صفحات یکسان در سایت: گاهی در سایتتان صفحات مختلفی با موضوع‌های مشابه و یکسان دارید. اگر صفحات را به شکل معمول ایجاد کرده و به حال خود رها کنید، از طرف گوگل به خاطر محتوای تکراری و کپی جریمه می‌شوید. برای جلوگیری از این اتفاق آدرس صفحات را باید به اصلی‌ترین صفحه انتقال داد و برای هر کدام از صفحات دستوری جداگانه صادر کرد.
- تغییر آدرس تمام صفحات سایت: در صورتی که آدرس همه‌ی صفحات سایت تغییر کند، می‌توانید خیلی راحت با یک دستور صفحات قدیمی را به صفحات جدید انتقال دهید.
- تغییر دادن دامنه‌های چندگانه به یک دامنه: بعضی از برندها از چندین دامنه برای ارتباط با مخاطب استفاده می‌کنند. در این شرایط برای محافظت کردن از برند، دامنه‌های فرعی را به دامنه‌ی اصلی ریدایرکت می‌کنیم.
انواع ریدایرکت ها
از آنجا که ریدایرکت کاربردهای مختلفی دارد، تنها یک ریدایرکت نداریم. در ادامه با انواع ها Redirectها آشنا می‌شویم.
ریدایرکت 301:
انتقال از طریق ریدایرکت 301 یکی از پر کابردترین انواع ریدایرکت است و به معنی تغییر مسیر دائمی است. در واقع در این ریدایرکت صفحه‌ای از سایت برای همیشه به صفحه‌ی دیگری هدایت می‌شود. با استفاده از این کد تغییر مسیر به موتورهای جستجو اعلام می‌کنید صفحه‌ای که سرچ می‌شود وجود نداشته و نیازی به ایندکس ندارد. اگر تغییر آدرس به درستی تنظیم نشود، کاربر با خطای 404 روبرو می‌شود.
ریدایرکت 302
گاهی مدیران وب سایت مجبور هستند برای مدتی یکی یا چند صفحه از وب سایتشان را از دسترس خارج کرده و به آدرس دیگری انتقال دهند. با این کار علاوه بر اینکه خطای 404 برای کاربر نمایش داده می‌شود، صفحه‌های مورد نظر به مرور از پایگاه داده‌ی موتورهای جستجو حذف شده و ارزش و اعتبار خود را از دست می‌دهند. در این شرایط دیگر ریدایرکت 301 به کارتان نمی‌آید چون با استفاده از آن تمام اعتبار صفحه برای همیشه به صفحه‌ی جدید انتقال می‌یابد.
اینجاست که redirect 302 به کمک شما می‌آید و انتقال به صورت موقت صورت می‌گیرد و در موتور جستجو ثبت نمی‌شود. البته استفاده‌ی طولانی از این نوع ریدایرکت باعث می‌شود موتورهای جستجو آن‌ها را به عنوان ریدایرکت 301 شناخته و با آن‌ها مثل redirect 301 برخورد کنند.
ریدایرکت 307
زمانی که http 1.1 پا به عرصه اینترنت گذاشت، ریدایرکت 302 جای خود را به ریدایرکت 307 داد. پس اگر قصد داشتید به طور موقت تغییر مسیری ایجاد کنید و مطمئن بودید که در آینده به url قبلی خود نیاز دارید، ریدایرکت 307 را انتخاب کنید.
ریدایرکت 410
اگر صفحه‌ای را از سایت حذف کردید با استفاده از ریدایرکت 410 به موتورهای جستجو می‌فهمانید که این صفحه برای همیشه حذف و از دسترس خارج شده است و موتورهای جستجو آن را از فهرست خود خط می‌زنند.
ریدایرکت Meta refresh
انواع ریدایرکت ها که قبلاً معرفی کردیم، در سطح سرور استفاده می‌شد اما این نوع از ریدایرکت در سطح صفحات وب سایت انجام می‌گردد. البته توصیه می‌شود از این روش استفاده زیادی نداشته باشید چون هم سرعت کمی دارد و هم از نظر سئو ارزش کمی را منتقل به صفحه‌ی جدید می‌شود. پیغام زیر نشان دهنده‌ی استفاده از ریدایرکت meta refresh است.:
«در صورتی که تا چند ثانیه دیگر به صورت خودکار منتقل نشدید، اینجا کلیک کنید.»
آنچه باید در مورد ریدایرکت بدانید
استفاده از ریدایرکت آپشن‌های خوبی را در اختیار مدیران وب سایت‌ها قرار می‌دهد اما همیشه در این مبحث موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
- اگر موضوع صفحه قدیم با صفحه‌ی جدیدی که به آن منتقل می‌شود، مرتبط نباشد علاوه بر عدم انتقال، رتبه‌ی صفحه اول از بین می‌رود.
- فراموش نکنید که تغییر باید تنها مربوط به آدرس باشد نه محتوا پس از تغییر محتوای صفحه اجتناب کنید.
- ریدایرکت به هر طریقی که انجام شود اندکی تأثیر منفی بر سئو خواهد داشت.
